تولید پشتی سنتی
تولید انواع پشتی سنتی
پشتی سنتی یکی از عناصر مهم در دکوراسیون داخلی خانه‌های ایرانی به‌شمار می‌رود که در طول تاریخ، نقش مهمی در فرهنگ نشستن و پذیرایی از مهمانان داشته است. این پشتی‌ها در مناطق مختلف ایران با طرح‌ها و سبک‌های متفاوتی تولید و استفاده می‌شوند.
انواع پشتی سنتی
۱. پشتی گلیمی:
این نوع پشتی از پارچه گلیم بافته می‌شود و بیشتر در مناطق عشایری و روستایی مانند استان‌های کردستان، فارس و چهارمحال و بختیاری رواج دارد.
۲. پشتی جاجیمی:
از جاجیم‌های رنگارنگ تهیه می‌شود و اغلب در استان‌های سمنان، گلستان و لرستان دیده می‌شود.
۳. پشتی ترمه‌ای:
با استفاده از پارچه‌های ترمه، که جنبه مجللی دارند، تولید می‌شود. این نوع پشتی در استان یزد و کرمان محبوب است.
۴. پشتی مخملی:
پشتی‌هایی با پارچه‌های مخملی و اغلب طرح‌دار که در شهرهایی مانند تهران، مشهد و اصفهان استفاده می‌شود.
۵. پشتی اسکلت‌دار (چوبی):
این پشتی‌ها دارای ساختار چوبی درونی هستند که فرم و ایستایی خاصی به آن می‌دهند. معمولاً در رستوران‌ها و قهوه‌خانه‌های سنتی شهرهای بزرگ دیده می‌شوند.
شهرهایی که پشتی سنتی در آن‌ها رایج است
۱. یزد:
معروف به ترمه‌بافی و استفاده از پشتی‌های ترمه‌ای.
۲. کرمان:
با فرهنگ مهمان‌نوازی قوی و استفاده از پشتی در پذیرایی‌های سنتی.
۳. اصفهان:
مرکز هنرهای دستی ایران و استفاده از پشتی در خانه‌های سنتی.
۴. تبریز:
دارای پشتی‌های با کیفیت با طرح‌های قالی و گلیم.
۵. شیراز:
استفاده گسترده از پشتی‌های جاجیم و گلیم در خانه‌های سنتی.
پشتی سنتی نه تنها یک وسیله کاربردی برای نشستن است بلکه نشان‌دهنده‌ی فرهنگ، هنر و مهمان‌نوازی مردم ایران است. هر شهر و منطقه با توجه به فرهنگ و دست‌بافته‌های محلی خود، نوع خاصی از پشتی را تولید و استفاده می‌کند که بیانگر هویت آن منطقه است